ກອງທຶນສັດປ່າສາກົນ (WWF) ໄດ້ເຜີຍແຜ່ບົດລາຍງານ ກ່ຽວກັບ ປ່າໄມ້ ໃນເຂດລຸ່ມແມ່ນຳຂອງ

ໃນຕົ້ນໆເດືອນນີ້ ຫ້ອງການພາກພື້ນລຸ່ມແມ່ນ້ຳຂອງ ຂອງ ອົງການ WWF ໄດ້ເຜີຍແຜ່ ບົດລາຍງານ ກ່ຽວກັບ ສະພາບປ່າໄມ້ໃນຂົງເຂດຍ່ອຍ (ອະນຸຂົງເຂດ) ໃນປະຈຸບັນ ເຊີ່ງ ໄດ້ມີຄວາມດຸ່ນດ່ຽງລະຫວ່າງ ການເຊື່ອມໂຊມຂອງປ່າໄມ້ໃນອາດີດ ແລະ ອານາຄົດທີ່ເປັນຜົນບວກ

ໃນຊຸມປີ 1970, ພາກພື້ນລຸ່ມແມ່ນ້ຳຂອງ  ແມ່ນໄດ້ເປັນເຂດທີ່ມີປ່າໄມ້ດົກໜາຫຼາຍສຸດ. ແຕ່ໃນປະຈຸບັນ ເຂດດັ່ງກ່າວ ແມ່ນເຂດທີ່ມີລາຍຊື່ໃນ ອົງການWWF ທີ່ມີການສູນເສຍຂອງປ່າໄມ້ ປະມານ 15 - 30 ລ້ານເຮັກຕາ ຮອດປີ 2030. 

ເຖີງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ອານາຄົດ ແມ່ນມັນຊິບໍ່ເປັນຄືເກົ່າ. "ການແກ້ໄຂມັນກາມີຢູ່ " ຂຽນໂດຍ ທ່ານ ອາລາດສແຕ ໂມນູເມັນ (Alistair Monument) ໃນບົດເປີດຫົວເລື່ອງຂອງລາວ, ເຊີ່ງລວມທັງ ການຍົກໃຫ້ເຫັນເຖີງຄວາມສຳຄັນຂອງອີກແງ່ມຸມໜື່ງ ຂອງບົດເຜີຍແຜ່.: ສຸມໃສ່ຊຸມຊົນ ແລະ ການແກ້ໄຂປັນຫາ ທີ່ສາມາດຕໍ່ຕ້ານການທຳລາຍປ່າໄມ້. ໂດຍທີ່ຍົກໃຫ້ເຫັນເຖີງ ເລື່ອງລາວຕ່າງໆຂອງຄວາມພະຍາຍາມຂອງຄົນທ້ອຖີ່ນ, ເຊີ່ງໃນຫຼາຍໆເທື່ອ ອາດຖືກມອງຂ້າມໄປ. ບົດລາຍງານດັ່ງກ່າວ ໄດ້່ຍົກໃຫ້ເຫັນເຖີງ ສັບພະຍາກອນທີ່ໜ້າຈະມີພຽງພໍ ໃນການປະຕິບັດແບບແຜນການຄຸ້ມຄອງປ່າໄມ້ແບບດັ່ງເດີມ

ແຕ່ວ່າ ສັບພະຍາກອນດັ່ງກ່າວນັ້ນ ຈະສາມາດຖືກນຳໃຊ້ ແລະ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແນວໃດ."ຊຸມຊົນທ້ອງຖີ່ນ ໄດ້ເຂົ້າເຖີງແລ່ງຂໍ້ມູນ ທີ່ບໍ່ຄືກັນກ່ຽວກັບການ ຄຸ້ມຄອງປ່າໄມ້ແບບຍືນນານ " ... ຖ້າເສັ້ນສະແດງ ຫຼແນວໂນ້ມຂອງການທຳລາຍປ່າໄມ້ ຫາກເປັນກົງກັນຂ້າມ, ແມ່ນຈະຕ້ອງໄດ້ສຸມໃສ່ ເລື່ອງຄວາມຮູ້ ແລະ ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ"  ເຊີ່ງທ່ານ ເວວິດ ແກນສ (David Ganz) ຜູ້ອຳນວຍການຂອງອົງການລີຄອບ ໄດ້ກ່າວໄວ້.  ເຖີງຢ່າງໃດກໍຕາມ ອົງການWWF ແລະ ອົງການລີຄອບ ໄດ້ຮັບຮູ້ວ່າ ການມີສ່ວນຮ່ວມ ແລະ ການປະສານງານ ກັບຫຼາຍໆພາກສ່ວນນັ້ນ ແມ່ນມີຄວາມຈຳເປັນ ໃນພາກພື້ນ ແລະ ສາມາດເຮັດໃຫ້ສະຖານະການຂອງສະພາບປ່າໄມ້ ໄດ້ກັບມາເປັນຄືເກົ່າໄດ້.

"ຮັກສາວິທີທາງ ເພື່ອທີ່ຈະສົ່ງເສີມຊີວິດການເປັນຢູ່ຊຸມຊົນແມ່ນບາດກ້າວທີ່ສຳຄັນຫຼາຍ ໃນການຄຸ້ມຄອງປ່າໄມ້ ແບບທ່ຽງທຳ. ໃນໂລກຂອງພວກເຮົາ, ມັນຈະຕ້ອງໄດ້ມີການປືກສາຫາລືກັນ ລະຫວ່າງ ພາກເອກະຊົນ ແລະ ຊຸູມຊົນ, ເຊີ່ງໄດ້ລະບຸໄວ້ໃນເອກະສານຂອງອົງການ WWF ແລະ ລີຄອບ."

- ປອ ເດວິດສ ແກນສ, ຜູ້ອຳນວຍການ ອົງການລີຄອບ, ສູນສຳລັບຄົນ ແລະ ປ່າໄມ້